ор

  1. юмны үлдээсэн хэв, байр; хурууны ор гарах; ор сураггүй (огт мэдээ чимээ, сураг танаггүй; ор сураггүй алга болох);
  2. үнэний хувьтай; олны үг ортой оройн бургаас очтой зүйр;
  3. юмны нөхөөс, төлөөс, төлөө байх зүйл, оры нь олох; үгүй болсон юмны чинь ор нь энэ; өвдсөн нөхрийн оронд би ирэв; та нөхрийнхөө орноос ажиллах гэж байна уу? ор нэр болгох (дутуу дулим хийсэн болж ам таглах); ор нэрийн төдий (оронцог төдий).
    • Я.Цэвэл. Монгол Хэлний Товч Тайлбар Толь
    • Буру: 2009-08-29 15:09:29
    • Б. Билигсайхан: 2015-04-13 00:47:35

    Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх