хавтгай i

  1. өө товгоргүй тэгшлэг талбар хэлбэртэй; хавтгай газар; өөгүй хавтгай тал; хавтгай дөрвөлжин (адил талтай тэгш өнцөгт); хавтгай мод (а. банз; б. ганпанз, гурилын мод; в. х у у ч и р с а н жанчих банз); хавтгай модлох х у у ч и р с а н (а. банздах; б. банзлах);

  2. нимгэн, тэгш хэлбэртэй; хавтгай чулуу; хавтгай гурил; хавтгай загас а м ь т а н (бие хавтгай, том нь 50 сантиметр хүрнэ, зуун мянга илүү мөхлөг түрс орхидог); хавтгай хорхой а м ь т а н (а. далайн ба гол нуурын усанд оршдог, бие хавтгай хорхой; б. хүн амьтны биед орших буцаш хорхой, цагаан хорхой, утсан хорхой, цацагт хорхой, цацагт хорхойг хавтгай хорхой гэнэ); хавтгай сахал у р г а м а л (хуучин нутагт ургана, олс мэт хэлтэстэй, өнгө цагаавтар, сөөхий гуталд давхарлаж өмсдөг өвс);

  3. ш и л ж с э н газар бүхнээ, газар сайгүй, үргэлж, энд тэндгүй; энэ явдлын тухай хавтгай ярих болов.

    • Я.Цэвэл. Монгол Хэлний Товч Тайлбар Толь
    • Бат-Эрдэнэ: 2009-08-24 11:45:19
    • П.Оргил: 2015-04-13 00:36:40

    Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх