ууц

1.нурууны сээрээс ахар сүүл хүртэлх хэсг, харцага; учир мэдэхгүй хүнд, ууц бүү гарга зүйр; ууцаа үүрэх /хоёр гараа ар нуруунд зөрүүлэн тавих/; 2.монгол үндэсний идээ болох, нядалсан хонины нурууны сээрээс дош бүхий бүх хэсэг; ууц тавих; ууц таллах /ууцны хоёр этгээдийн намилхайг нимгэн нимгэн зүсэх/.

    • Я.Цэвэл. Монгол Хэлний Товч Тайлбар Толь
    • Буянаа: 2009-08-28 02:00:44
    • Б.Багуулаа: 2015-04-13 00:43:42

    Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх