зүйг дагахгүй, шударга бусаар засдаг хүн; тал тохой татах заншилтай.
баахан гоё, гоёлог; гоёхон цэцэг.
юмыг үзэмжтэй сайхан болгож хээнцэрлэх, чимэх, чимэглэх; хүүхдийг багаас нь гоёхын хэрэггүй; гоёх гангалах; гоёх гоодох хорш.;
гоётохын үйлдүүлэх хэв.
гоё өвчин тусах; тэр хүний хүзүү гоётсон байна.
шээсэн хүчлийн давс хурсан шалтгаанаар үүсэх үе ба нэхмэлийн өвчин; тулай гэм хэлэн тулай (хэлгий чулчрай).
сэрэхийн үйлдүүлэх хэв, сэрээх.
тулахын үйлдэгдэх хэв.
говь газар ургадаг ургамал, үндэс нь улбар шар өнгөтэй, шүүслэг чихэрлэг амттай идшинд хэрэглэдэг; гоёо түүх; гоёо ургах цаг.