түрхдэг юм, түрхүүр.
хурдан: хурдан түргэн, бушуу түргэн хорш; түргэн явж түргэн хүрэх; түргэн гол адагтаа хүрдэггүй зүйр; түргэн зан (яаран догшрох уурлах зан); түргэн...
дэндүү түргэн зантай; түргэдүү хүн
намхрахын үйлдүүлэх хэв
наншин нуншин гунших байдал.
нанчихын үйлдүүлэх хэв. нанчигдах. зодуулах.
нанчилцахын үйлдэлцэх хэв.
түрд тард чимээ гарах; ятуу түрдхийн нисэв; 2. шилжсэн гэнэт татан, угзран авах; түрдхийтэл татан авлаа.
үглээ, яншаа; мангуу, дүйнгэ.