тулгуурлахын үйлдүүлэх хэв.
суурилах, тулгарахын үйлдүүлэх хэв.
тулгуураар тулах: тулж тэгшлэх, тогтоох, баганадах; хазайсан хашааг тулгуулдах; 2. тулгуураар онгоц сэлэх.
тулгуурдах; 2. тулгарлах.
барилдахад тэнцэн зай өгөхгүй байх.
тулгуурдах; 2. түшиглэх, түшиж тулах; түших тулгуурлах хүнтэй; 3. шийдвэрлэх, эрс тэс тогтоох; би тулгуурлан хэлж чадахгүй байна.
хөлийн ул; тэмээ, баавгай зэрэг амьтны хөл сарвуу; тэмээний тавхай; тэмээний ул хагзрах нэгэн зүйл өвчин.
дээд тал нь хавтгай бөгөөд зузаан, тэвхгэр; тавхгар толгойтой; зузаан хөрс давхралдан тогтсон нь.
бүгд тав; бид тавуул явж байна.